Een bijzondere aanwinst, waaraan een tragisch verhaal vastzit, is bovenstaande foto van een oorlogsgraf op de erebegraafplaats ‘De Essenhof’ in Dordrecht. Het is het graf van de op 12 mei 1940 omgekomen, uit Vlaardingen afkomstige huzaar Adrianus Dirk van der Kuijl (geb. 2-11-1919). De schenker van de foto, de heer Sjaak Poldervaart, vond tijdens het opruimen van een kast in het huis van zijn schoonmoeder mevrouw Van der Kuijl, een portretfoto van een jonge soldaat. Even later kwam er ook een ansichtkaart tevoorschijn. De afzender was Adrianus van der Kuijl. Hierop schreef hij dat het nog wel lang zou duren voordat hij uit de oorlog terug zou keren. De link was gelegd. Adrianus bleek de -de familie tot dan toe onbekende- broer te zijn van mevrouw Van der Kuijl. Via de Oorlogsgravenstichting werd het de familie duidelijk waar Adrianus al ruim 70 jaar begraven ligt. Via de opzichter van de Dordtse begraafplaats kwamen Sjaak en zijn vrouw ook achter de precieze oorzaak van zijn overlijden.
Hier in het kort het trieste verhaal. Adrianus van der Kuijl was in de meidagen van 1940 ingedeeld bij de Lichte Divisie, een afdeling van het Regiment Huzaren Motorrijders (2 RHM). Het regiment had de opdracht om via het Wieldrechtse Veer bij Dordrecht door te stoten naar de Waalhaven. Na een rustpauze in Wijngaarden vertrokken de gemotoriseerde soldaten op die 12e mei naar Dordrecht. Na de motoren daar te hebben volgetankt, reed één groep met een flinke snelheid via het Hugo de Grootplein richting het veer. De Nederlandse troepen in Wieldrecht zagen plotseling brullende motoren in volle vaart op zich afkomen, konden deze zo snel niet plaatsen en openden het vuur. Hierbij vielen zeven doden en enkele gewonden. Een andere groep, waaronder Van der Kuijl, vergiste zich in de richting en reed in volle vaart naar de Weeskinderendijk, recht in het vuur van de machinegeweren van Duitse parachutisten. Als gevolg hiervan waren negen doden te betreuren. De jonge Adrianus van der Kuijl was een van de slachtoffers. De uitgebrande voertuigen en hun dode berijders hebben nog enkele dagen op de Weeskinderendijk gelegen……